Որքան Կարևոր է Ներելը

(0)

ՀԵՂԻՆԱԿԻ ՄԱՍԻՆ 

Միջազգային հեղինակություն ունեցող ավետարանական քարոզիչ և ուսուցիչ Ջոն Արնոթը հայտնի է իր գործունեությամբ: Նա ծնվել ու մեծացել է Տորոնտոյում` Կանադայի Օնտարիո նահանգում, որտեղ այժմ ապրում է: Նա « Տորոնտո oդանավակայան» քրիստոնեական համայնքի եկեղեցու ավագ հովիվն է: Օնտարիոյում իր հովվական գործունեության ընթացքում Ջոնն աջակցել է մի շարք նոր եկեղեցիների ստեղծմանը: Ջոն Արնոթն ավարտել է Օնտարիոյի աստվածաշնչյան քոլեջը, որից հետո հաջողություն է ունեցել բիզնեսում: 1980թ. Ինդոնեզիա կատարած միսիոներական ուղևորության ժամանակ Ջոնը լսեց Աստծո կանչը, որով Աստված նրան ծառայության էր կանչում: Ջոնը և նրա կին Քերոլը 1981թ. Սթրեդֆորդում (Օնտարիո նահանգ) հիմնադրեցին իրենց առաջին եկեղեցին` « Հոբելյան» քրիստոնեական համայնքը, որից հետո եկեղեցի հիմնեցին Տորոնտոյում: Բիզնեսմենի, ամուսնու, հոր և հովվի փորձառություններն օգնեցին Ջոնին իր բազմակողմանի ծառայության մեջ: Նա օգնում է մարդկանց` վերապրել Աստծո ողորմությունը, բժշկությունը և ազատագրումը: Իր ուսմունքների մեջ Ջոնը հատկապես առանձնացնում է Աստծո հայրական սիրտը, ինչը աստվածային սիրո և ողորմության շնորհիվ ազդում է շատերի կյանքի վրա: 1994թ. Ջոնն ու Քերոլը շատ ժամանակ և ուժ են ներդնում` տարբեր երկրներում ու բազմաթիվ քաղաքներում մարդկանց տալով աստվածային զորություն: Ամուսիններին ամենուր ընդունում են ուրախությամբ ու սիրով:

 

 

Գլուխ 1

 ՈՂՈՐՄԱԾՈՒԹՅՈՒՆԸ ՇԱՏ ԱՎԵԼԻ ՎԵՐ Է ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹՅՈՒՆԻՑ 

 

Ներումը օրհնության բանալին է: Ներումն ու ապաշխարությունը բացում են մեր սրտերը և թույլ տալիս, որ Աստծո գետն անարգել հոսի մեր միջով: Մենք պետք է Սուրբ Հոգուն թույլ տանք` հիշեցնել մեզ այն խնդիրների մասին, որոնք պետք է պարզաբանված լինեն մեր սրտերում: Կյանքի համար անհրաժեշտ երեք բան է հարկավոր, որպեսզի մեր կյանքում և մեզ շրջապատող աշխարհում տեսնենք Աստծո Հոգու հզոր ներգործումը: Առաջին` մեզ հարկավոր է հայտնություն այն մասին, որ Աստված հզոր է: Մենք պետք է գիտակցենք, որ Աստծո համար անհնարին ոչինչ չկա (տե՛ս Ղուկ. 1.37): Երկրորդ` մեզ հարկավոր է հայտնություն այն մասին, թե որքան սիրող է Նա, որքան շատ է հոգում մեր մասին և, որ Նա խոստանում է սիրել մեզ հավիտենական սիրով (տե՛ս Երեմիա 31.3): Ես հաճույքով եմ հայտնում մարդկանց, որ Աստված սիրում է նրանց հենց այնպիսին, ինչպիսին որ կան, բայց միևնույն ժամանակ, Աստված մարդկանց այնքան շատ է սիրում, որ չի թողնում նրանց այնպիսին, ինչպիսին որ կան: Ի վերջո մեզ հարկավոր է հայտնություն այն մասին, թե ինչպես կարող ենք ապրել այդ սիրով, և այն տալ ուրիշներին: Ազատ սիրտն ուժ և ժամանակ ունի ուրիշների համար: Վերքեր, որոնք էներգիա են խլում։ Ավելի քան 17 տարի ես հովիվ եմ և բացահայտել եմ, որ մարդկանց կյանքում և սրտերում վիրավորվածությունն ու լքվածությունը նրանցից մեծ չափերով էներգիա ու կենսական ռեսուրսներ են խլում: Մարդիկ այնքան շատ էներգիա են ծախսում` ուղղակի ձգտելով մեկ օր էլ ապրել, որ շատ քիչ էներգիա է մնում ուրիշներին տալու համար: Երբ մարդկանց հարցնում ենք Աստծո հանդեպ ունեցած իրենց հավատքի մասին այն գործերում, ինչպիսիք են միսիան, զոհաբերությունները և հրաշքները, նրանցից շատերն ասում են. «Ես չեմ պատկերացնում, թե ինչ կլինի ինձ հետ վաղը, էլ ուր մնաց թե ամեն բան մոռանամ ու Աստծուն հետևեմ»: Ես հավատում եմ, որ բանալին զղջման և ներման մեջ է: Կարծում եմ, որ Աստված մարգարեական ձևով մեզ դրել է «կալատեղում»: Նա կոտրում է մեր «կարծր վերին շերտը» և պատրաստում ազգի համար «կերակուր» դառնալուն: Երբ ցորենը առանձնանում է հարդից, այն արդեն պատրաստ է օգտագործման համար: Մարդիկ Հովհաննես Մկրտչին հարցրին` արդյո՞ք ինքն է Մեսիան, նա պատասխանեց. «...Ես ջրով եմ մկրտում ձեզ, բայց ինձնից ավելի Զորավորն է գալիս, որ ես արժանի չեմ նրա կոշիկների կապերն արձակելու: Նա ձեզ Սուրբ Հոգով և կրակով կմկրտի»: ( Ղուկ. 3.16) Ճիշտ է, մենք սիրում ենք այս Խոսքը: Քանի՞ անգամ եք լսել Սուրբ Հոգուն ընդունելու մասին: Բայց կարդանք հաջորդ խոսքը. «Որ հոսելին Նրա ձեռքում է, և Նա Իր կալը կսրբի և ցորենն Իր ամբարում կժողովի, իսկ դարմանը կայրի անշեջ հրով»: (17-րդ խոսք) Երբ որ մեզ հանձնում ենք Տիրոջը, Նա ասում է, որ Ինքը կայրի մեր կյանքի հարդը: Արդյո՞ք դուք պատրաստ եք և վստահ, որ Նա կանի դա: «… Սիրի՛ր քո Տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով, քո ամբողջ անձով և քո ամբողջ մտքով. սա է առաջին և մեծ պատվիրանը: Եվ երկրորդը սրա նման է. սիրի՛ր քո ընկերոջը քո անձի պես»: ( Մատթ. 22.37-39)

Շատ մարգարեություններ են հիմա հնչում, որոնք վերաբերում են միսիային և ա վետարանչությանը: Ես կարծում եմ, որ առաջին միսիոներները հետապնդումներից խուսափելու համար գնում էին միսիայի` դրանով փրկելով իրենց անձը (տե՛ս Գործք): Բայց այն միսիոներներին և ավետարանիչներին, որոնց Աստված հիմա է ուղարկում, գնում են, որովհետև նրանց առաջնորդում է Աստծո կատարյալ սերը: Աստծո սերն է, որ մեզ զգոն և սթափ է պահում, ստիպում ու տանում է` առաջնորդելով այն դրդապատճառներով, որոնք մաքուր և ճիշտ են Աստծո առջև: Այդ սերն է պատճառը, որ ցանկանում ենք գնալ այնտեղ, ուր Աստված ուղարկում է, և ծառայելով տեսնել մեծ հունձքը, վերջին օրերի հունձքը: Աստծուց տրված այս պատասխանատու մանդատով մենք չպետք է էներգիա խնայենք` հետին պլանում թողնելով մեր անձնական խնդիրներն ու հոգսերը:

 

 Քննադատական մտքեր և խոսքեր 

 

 Մեր կյանքի բացասական երևույթները կարող են խանգարել, որպեսզի չգնանք և սիրով չծառայենք մյուսներին: Մեր մտքերն ու խոսքերը կարող են խոչընդոտել` ազատորեն շարժվելու Քրիստոսի ողորմածության մեջ: Դրա կարևորության մասին Պողոսն ասում էր. «…մեր զինվորության զենքերը մարմնավոր չեն, այլ` Աստծով զորավոր` բերդեր քանդելու. խորհուրդներ ենք քանդում, և ամեն բարձրություն, որ գոռոզանում է Աստծո գիտության դեմ, և գերի ենք բռնում ամեն մի միտք` Քրիստոսին հնազանդեցնելու համար»: (Բ Կորնթ. 10.4,5) Մի քանի տարի առաջ մենք « Մաքուր սիրտ» կոչվող մի դասընթաց առաջարկեցինք, որի հեղինակը Մարկ Վիրկլերն էր` Բաֆալոյից (Նյու Յորք): Ըստ իս` այդ դասընթացն արժեր միլիոն դոլար. այն` կյանքի հարցերը տեսական և թեոլոգիական ոլորտից ուղղում էր անմիջապես սրտին: Ես երբեք չեմ մոռանա երկրորդ գլուխը` « Տարբերել մեղադրողին մխիթարողից»: Այնտեղ Մարկը համարձակ հայտարարություն էր արել, որ ամեն մի բացասական միտք և արարք մշտապես գալիս է թշնամուց, իսկ յուրաքանչյուր դրական միտք, որը կյանք է տալիս ու օգնում մտքերի զարգացմանը, մշտապես Սուրբ  Հոգուց է: Նա ասում էր, որ թշնամին միշտ բացասական է, իսկ Սուրբ Հոգին՝ միշտ դրական: Քանի որ ես այդ ժամանակ նոր էի լսում Աստծո ձայնը, չէի հասկանում, որ Աստված շատ հաճախ խոսում է մեր մտքերում: Ես հավատում էի, որ եթե մենք ջերմեռանդ աղոթենք և ծոմ պահենք, ապա ժամանակ առ ժամանակ կլսենք Նրա ձայնը: Կարծում էի` Աստծո ձայնը լսելը հանդիսավոր երևույթ է լինելու` կշարժվեն ծանր վարագույրները, կորոտա ամպրոպը, շատ գրավիչ կլինի և այդ ժամանակ կասենք. «Աստված այսօր խոսեց մեզ հետ»: Ես չգիտեի, որ Նա խոսում է նաև սովորական մտքերի միջոցով: Երբեք մտքովս չէր անցել, որ իմ ներսում եղել է և կա մի մեղմ ձայն, որ ասում է. «... Սա՛ է ճանապարհը, սրանո՛վ գնացեք...» (Եսայի 30.21): Մենք իմացանք, որ Աստված խոսում է այս ձևով և մեզ համար մեծ անակնկալ չէր, երբ իմացանք, որ սատանան էլ է խոսում նմանօրինակ: Դուք հեշտությամբ կարող եք լսել, թե ինչ պես է նախոսում ձեզ հետ: Դուք երբևէ լսե՞լ եք, թե ինչպես է սատանան փսփսում ձեր ականջին: Բայց Աստված, որ օժտված է անհամեմատելի մեծ զորությամբ, նույնպես խոսում է ձեզ հետ ամեն ժամանակ: Մարկը շարունակեց զարգացնել այդ թեման. մեղադրողը մեղադրում է, իսկ Մխիթարիչը` մխիթարում: Պարզ է, բայց նաև իմաստուն: Մարկն իր սրտում և հավատաց յալի կյանքում բացահայտել էր, որ իր մտքերի գրեթե ութսուն տոկոսը եղել է բացասական, քննադատական կամ մեղադրական և միայն քսան տոկոսն է եղել դրական. պատկերացնու՞մ եք, ութսուն տոկոսը բացասական է:

Վարկանիշներ

0 reviews

Նմանատիպ գրքեր

keyboard_arrow_up