Օգնի՛ր Ինձ. ես ընկճված եմ

ԾԱՆՈԹՈՒԹՅՈՒՆ 

Շատերն ընկճվածության (տրամադրության անկուﬓերի) հետ կապված խնդիրներ ունեն: Ընկճվածության հիմքում ընկած պատճառները շատ են, և պայքարի տարբեր ﬕջոցներ կան դրանց դեմ: Մի մասն արդյունավետ է, մյուս մասը` ոչ: Մի մասն օգնում է ժամանակավորապես, բայց չի կարող մշտապես վերացնել այդ երևույթը: Բայց բարի լուրն այն է, որ Հիսուսը կարող է ոչ ﬕայն բուժել ընկճվածությունը, այլ նաև ընդﬕշտ ազատագրել դրանից: Նմանապես, Նա կարող է բժշկել ցանկացած այլ հիվանդություն: Մի անգամ, երբ պատրաստվում էի խոսել ընկճվածության թեմայով, հստակորեն տեսա, որ Աստված դրա դեմ պայքարելու համար ﬔզ շնորհել է Իր ուրախությունը: Դա այնքան պարզ էր, որ կարծես կինոնկար էի դիտում: Եթե դուք Հիսուս Քրիստոսի հավատացյալներն եք, Նրա ուրախությունը ձեր ﬔջ է: Շատ հավատացյալներ գիտեն այս ճշմարտությունը, բայց նույնիսկ չնչին պատկերացում չունեն, թե ինչպես պետք է դա ազատ արձակեն: Մենք պետք է գործնականում տեսնենք այն աﬔնը, ինչ ﬔզ է պատկանում Հիսուս Քրիստոսում: Աստծո կամքն է, որ իրականում ապրենք նաև ուրախությունը: Շատերը, ներառյալ Սուրբ Հոգով լցված քրիստոնյաները, ընկճվածության պատճառով ոչ ﬕայն փոքր բախուﬓեր ունեն, այլ նաև ﬔծ խնդիրներ: Ես նույնպես ընկճվածության հետ կապված խնդիրներ ունեի: Բայց շնորհակալ եմ Աստծուն, որ սովորեցրեց թույլ չտալ բացասական զգացողությանը և ընկճվածությանը ղեկավարել ինձ: Ես սովորեցի Տիրոջ ուրախությունն արտահայտել իմ կյանքում: Այս գրքի պատգամը շատ պարզ է և զորավոր: Կարևոր չէ, թե ինչ ենք ապրել անցյալում կամ ինչ ենք ապրում հիմա. եթե ﬔնք հավատացյալ ենք, ուրեﬓ Աստծո ուրախությունը ﬔր ﬔջ է: Մենք, պարզապես, պետք է սովորենք, թե ինչպես արտահայտենք այդ ուրախությունը՝ ընկճվածությունը հաղթահարելու համար: 

Մաս 1

ԱՐՁԱԿԻ՛Ր ԱՍՏԾՈ ՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆԸ

ԸՆԿՃՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ՓՈՒԼԵՐԸ

«Սպասելով սպասեցի Տիրոջը, և Նա դեպի ինձ նայեց և աղաղակս լսեց: Եվ ինձ հանեց կորստի հորից՝ տիղմոտ ցեխից, և վեﬕ վրա կանգնեցրեց ոտքերս և գնացքս հաստատեց»: Սաղմոս 40.1,2

Ըստ Վեբսթերի 1828թ. բառարանի՝ ընկճվածությունը «հոգու տկարություն, ճնշվածություն» կամ «տխուր վիճակ, համարձակության պակաս, ուժասպառ վիճակ» է: Ովքե՞ր են տառապում ընկճվածությունից Կյանքի տարբեր ոլորտներում գտնվող մարդիկ` բժիշկներ, իրավաբաններ, ուսուցիչներ, բանվորներ, տնային տնտեսուհիներ, պատանիներ, փոքրիկ երեխաներ, ﬔծահասակներ, ամուրիներ, այրի կանայք, տղամարդիկ և նույնիսկ հոգևոր ծառայողներ ընկճված են եղել: Աստվածաշնչում խոսվում է այն թագավորների և մարգարեների մասին, ովքեր ինչ-որ ժամանակ ընկճվել են: Դավիթ թագավորը, Հոﬖանը և Եղիան երեք հրաշալի օրինակներ են (տե՛ս Սաղմ. 40.1-3, 55.4, Հոﬖան 1,2 գլուխները, Գ Թագ. 19.4-8): 

Ընկճվածությունից չտառապելու համար մարդը պետք է պայքարի հուսախաբության դեմ: Եթե չգիտենք, թե ինչպես պայքարել, հուսախաբությունը կարող է տանել ընկճվածության: Ըստ ուսուﬓասիրությունների` հուսախաբությունն ընկճվածության առաջին փուլն է: Պայքարի՛ր հուսախաբության դեմ Երբեﬓ ﬔնք հուսախաբության կհանդիպենք: Կյանքում ոչ ոքի չի վիճակվում աﬔն բան ունենալ այնպես, ինչպես պատկերացնում է: Երբ ﬔր ծրագրերից որոշ բաներ չեն հաջողվում, առաջինը, ինչ զգում ենք, հուսախաբությունն է: Դա բնական է: Բայց պետք է իմանալ, թե ինչպես վարվել այդ զգացողության հետ, այլապես լուրջ հետևանքներ կունենանք: Մենք ﬕշտ էլ հուսախաբություն կապրենք, բայց Հիսուսի ﬔջ կարող ենք վերականգնվել: Փիլիպեցիներին ուղղված թղթի 3.13-ում կարդում ենք Պողոս առաքյալի խոսքերը. «… բայց ﬔկ բան կա. ետևի բաները մոռանալով՝ դեպի առջևում լինողներն եմ նկրտում»: