Սուրբ Հոգի. Մենք հրավտա՞նգ ենք, թե՞ հրակայուն

 ՆԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ

Գործք առաքելոց գիրքն ավելի լավ է ընթերցվում, քան ցանկացած ժամանակակից վեպ։ Դրանում հստակ նշված են գործող անձիք. ոմանք գլխավոր դերերում են, ոմանք՝ երկրորդական։ Գրքում կան գործողություններ, արկածներ, հաղթանակներ և ողբերգություններ։ Տեսարանները փոփոխվում են՝ Երուսաղեմից Դամասկոս, Անտիոք և Հռոմ, և բանտախցերից նավաբեկություններ։ Մենք հանդիպում ենք Սուրբ Հոգու քամուն և խիզախ գեղջուկ առաքյալներին, որոնք բացառիկ հրաշքներ էին գործում և շփոթեցնում իրենց օրերի պետությունների ղեկավարներին։ Այնուամենայնիվ, այս մեծ առաքյալները միշտ չէ, որ ակնառու էին, և միշտ չէ, որ ազնվագույն կերպով էին վարվում։ Ես հանկարծակիի եկա՝ Մարկոսի 16.8-ում կարդալով, որ Հիսուսի Երկինք համբարձվելուց առաջ աշակերտները չհավատացին։ Նույն անհավատության մասին գրված է Մարկոսի 16.11-ում։ Եվ երկու խոսք հետո՝ 13-ում, գրված է նույն բառը՝ չհավատացին։ Կրկին, 14-րդ խոսքում նույն բառն է՝ չհավատացին։ Նրանք իսկական անհավատներ էին։ Բայց ինձ ամենից շատ զարմացնում է այն փաստը, որ 15-րդ խոսքում Հիսուսն ասաց այդ անհավատ և վախկոտ հավատացյալներին. «Գնացե՛ք ամբողջ աշխարհով, Ավետարանը քարոզե՛ք ամեն արարածի»։ Թույլ տվեք ասել, որ եթե ես այնտեղ լինեի, կմոտենայի Հիսուսին և ականջին կշշնջայի. « Տե՛ր, մի՞թե չգիտես, որ այն աշակերտները, որոնց հենց նոր տվեցիր Մեծ հանձնարարականը, պարզապես անհավատներ են։ Նրանք չեն կարողանա կատարել այն»։ Կարծում եմ՝ Հիսուսը կշրջվեր, մատը կդներ շուրթերին և ցածրաձայն կասեր. « Բոնկե՛, Ես մի գաղտնիք ունեմ, որի մասին դու չգիտես»։ Ո՞րն էր այդ գաղտնիքը։ Ինչ-որ բան տեղի ունեցավ 14-րդ և 20- րդ խոսքերի միջև։ Քսաներորդ խոսքում գրված է. «Նրանք էլ դուրս գնացին, ամեն տեղ քարոզում էին, և Տերը գործակցում էր նրանց հետ և խոսքը հաստատում էր այն նշաններով, որ հետևում էին: Ամե՛ն»։ Ի՞նչ տեղի ունեցավ 14-րդ և 20-րդ խոսքերի միջև։ Ըստ ժամանակագրության՝ տեղի ունեցավ Գործք առաքելոց 2-րդ գլխում նկարագրված իրադարձությունը։ Աշակերտները թողեցին տկարությունը և ընդունեցին զորություն, որն անհրաժեշտ էր՝ կատարելու համար այն, ինչ Հիսուսը հանձնարարել էր իրենց Երկինք համբարձվելիս. « Բայց դուք զորություն կառնեք, երբ որ Հոգին ձեզ վրա կգա, և Իմ վկաները կլինեք Երուսաղեմում և ամբողջ Հրեաստանի և Սամարիայի մեջ, մինչև երկրի ծայրերը» ( Գործք 1.8)։ Նույն կերպով, բոլորս կարող ենք թողնել տկարությունը և քայլ անել դեպի անսահման զորություն։ Զորությունը քրիստոնեական վկայության էությունն է։ Այն Ավետարանի լրացուցիչ պարագա չէ։ Այն հեծանվի զանգը չէ. այն ամբողջական հեծանի՛վն է։ Աստվածաշնչում չկա նույնիսկ մի փոքր ակնարկ այն մասին, որ աշակերտներից մի քանիսն անզոր կլինեն։ Եթե ուղիղ խոսենք, քրիստոնեությունը կա՛մ գերբնական է, կա՛մ ոչինչ է։ Մենք ունենք գերբնական Հիսուս, Ով ունի գերբնական ծառայություն և ստեղծել է գերբնական Եկեղեցի. մենք ունենք գերբնական Ավետարան և գերբնական Աստվածաշունչ։ Հեռացրեք հրաշքները, և դուք կհեռացնեք քրիստոնեության կյանքը։ Եկեղեցին կվերածվի բարոյագիտական ընկերակցության կամ հասարակական ակումբի, այնինչ այն պետք է լինի միասնական էներգահամակարգ, որը փոխանցում է Աստծո զորությունն այս անզոր աշխարհին։ Այս աշխարհի համար մենք Աստծո զորության հաղորդիչներն ենք։ Սուրբ Հոգին և Քրիստոսի փրկարար սիրո Ավետարանն անքակտելիորեն կապակցված են կյանքի կապով։ Եթե ուզում եք տեսնել Աստծո զորությունը, անտեսե՛ք բոլոր մեթոդները, հմտությունները և հոգեբանական հնարները և պարզապես քարոզե՛ք Խոսքը, քանի որ Աստծո զորությունը բխում է անմիջապես Ավետարանից։ Ես չեմ վերցնում միայն մեկ բան Աստծո գանձերի արկղից։ Ես ազդարարում եմ ամբողջ Ավետարանը, որը պարունակում է այն ամենը, ինչի կարիքը մենք ունենք՝ փրկություն, ներում, բժշկություն, խաղաղություն, հույս և ազատագրում։ Ես գրի եմ առել մի շարք ազդեցիկ ուսուցումներ Սուրբ Հոգու մասին և կազմել եմ հզոր սկզբունքներ՝ Սուրբ Հոգու ԿՐԱԿԵ ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԸ։ Ուզում եմ կոչ անել, որ մտածեք Սուրբ Հոգու մասին, և ոգեշնչել ձեզ, որ հավատաք Հոգու զարմանալի զորությանը, որը ձեր մեջ է։ Ձեր ներսում կա ազդեցիկ ուժ, որը կարող է հարություն տալ մեռելներին։ Աստված տվել է այն յուրաքանչյուր հավատացյալի։ Մենք չունենք ոչ մի արդարացում՝ մեղքի և չարիքի առջև տկար լինելու համար։ Չէ՞ որ մենք կարող ենք անել ամեն բան մեզ զորացնող Քրիստոսով (տե՛ս Փիլիպ. 4.13)։ Իրականում, այս գիրքն ամփոփում է իմ կյանքի և ծառայության գաղտնիքները։ Ես համոզված եմ՝ եթե դուք կիրառեք այս սկզբունքները, դրանք ձեր կյանքում կգործեն նույն կերպով։ Մեր ավետարանչական հավաքույթների ժամանակ բազմաթիվ մարդիկ մկրտվել են Սուրբ Հոգով, և մենք մշտապես Աստծո զորության և սիրո զորավոր դրսևորումների ականատեսներ ենք լինում։ Ես ուզում եմ ներկայացնել այն, ինչ հասկացել եմ այդ իրադարձություններից։ Իմ վերջնական հեղինակությունը մշտապես Աստվածաշունչն է։ Իհարկե, փորձառությունն օգնել է ինձ հասկանալ բազմաթիվ իրողություններ Հոգու մասին, սակայն, ինչպես գրում է Պետրոսը, Աստված «շնորհեց մեզ այն ամենը, որ կյանքի և աստվածապաշտության համար պետք է» (Բ Պետրոս 1.3)։ Աստվածաշունչն է վավերացնում մեր փորձառությունը։ Ներկայացնելով այն, ինչ հասկացել եմ Հոգու իրողությունների մասին՝ ես փորձում եմ ցույց տալ, որ իմ հետևություններն արվել են Խոսքի միջոցով և պարզաբանվել են այն ամենով, ինչ տեսել եմ։

ԱՎԵՏԱՐԱՆԸ՝ ՈՐՊԵՍ ԶԵՆՔ «Որովհետև ես Քրիստոսի Ավետարանը ամոթ չեմ համարում, որովհետև Աստծո զորությունն է՝ փրկելու համար ամեն հավատացողի, առաջ՝ հրեային, և հետո՝ հույնին»։ ՀՌՈՄԵԱՑԻՆԵՐԻ 1.16 ԲԱՑԵ՛Ք ԱՊԱՀՈՎԻՉԸ Ավետարանը միակ զենքն է, որը կրակելու դեպքում մահացած մարդը կենդանանում է։ ՀԻՄՆԱԿԱՆ ՓԱՍՏԱԹՂԹԵՐ Աստվածաշունչն Աստծո թագավորության սահմանադրությունն է։ Ոչ մի երկրային խորհրդարան, կառավարություն կամ գերագույն դատարան չի կարող փոխել այն։ Աստվածաշնչի ճշմարտությունը չի որոշվում ժողովրդավարական քվեարկությամբ կամ համաձայնությամբ։ «Ո՛վ Տեր, Քո Խոսքը հավիտյան հաստատ է Երկնքում» ( Սաղմոս 119.89)։ Հիսուսն ասաց. «Ես եմ ճշմարտությունը» ( Հովհաննես 14.6)։ ԿԱՐԵՎՈՐ ԼՈՒՐ Երբ Ավետարանը քարոզվում է, այն կատարվում է։ Այն դառնում է կատարված իրադարձություն։ ԿՐԱ՛Կ ԲԱՑԵՔ Մի՛ պաշտպանեք Ավետարանը փշոտ մետաղալարով։ Աստվածաշունչը լավագույնս պաշտպանված է, երբ այն ներկայացվում է իր թշնամիներին։ Այն գիտի՝ ինչպես վարվել նրանց հետ։ ԺԱՅՌԻ ՊԵՍ ԱՄՈՒՐ Աստծո Խոսքն ամուր ժայռ է, ոչ թե քրիստոնեական կարծիքների քարակույտ։ԴԵՍՊԱՆՆԵՐ Ավետարանը լրացում չէ՝ մարդկային օրենքները բարելավելու համար։ Որքան էլ խոնարհ լինի Ավետարանի քարոզիչը, նա, ըստ էության, Գահի պաշտոնյա է, ով խոսում է Աստծո թագավորության իշխանությամբ։ ՈՉ ԲԱՐԿԱՑԱԾ ԼՈՒՐ Ավետարանը դատաստան չէ։ Այն ԲԱՐԻ լուր է, ոչ թե ԲԱՐԿԱՑԱԾ լուր։ Քրիստոսը Հարությունն է և Կյանքը։ ՄԻՇՏ ՆՈՐ Ավետարանը պահպանված պատմություն չէ՝ նման Ալեքսանդր Մեծի պատմությանը։ Այն անցյալի զմռսված մասունք չէ։ Գոյություն չունի հին էլեկտրականություն կամ հին քամի. նույնպես և գոյություն չունի Հին Ավետարան։ ԱՆԺԱՄԱՆԱԿՅԱ Աստծո Խոսքը կյանքի պես անժամանակյա է։ Այն հնություն չէ, որը պետք է պահպանել։ Աստված է պահպանում եկեղեցին. « Մենք Նրանով ենք ապրում, շարժվում և կանք» ( Գործք 17.28)։ ԱՎԵՏԱՐԱՆԸ՝ ՈՐՊԵՍ ՆՌՆԱԿ Երբ հավատքը և վկայությունը միանում են, պայթյունի պես բան է տեղի ունենում։ Պողոսն ասաց, որ Ավետարանը «Աստծո զորությունն է» (Հռոմեացիների 1.16)։ ԱԶԳԱՅԻՆ ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆ Ավետարանն ազգեր է փրկում։ Այն զորություն է ազգերի համար և ուժ է հաղորդում բոլորին։ Հիսուսը փրկո՜ւմ է։

              ԲԱԺԻՆ 1

Ո՞վ է Սուրբ Հոգին

Կրակե սկզբունքները

  ՀՐԱՇՔՆԵՐԻ ԱՍՏՎԱԾ

«Եվ երբ որ Նա նավը մտավ, Նրա աշակերտները գնացին Նրա ետևից։ Եվ ահա մեծ ալեկոծում եղավ ծովի մեջ, որ նավն էլ ծածկվում էր ալիքներից, և Ինքը քնած էր։ Եվ Նրա աշակերտները, մոտենալով, Նրան զարթնեցրին և ասացին. « Տե՛ր, փրկի՛ր մեզ, կորչում ենք»։ Եվ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ վախկոտ եք, սակավահավատնե՛ր»։ Այն ժամանակ վեր կացավ, սաստեց քամիներին և ծովին, և մեծ խաղաղություն եղավ։ Իսկ մարդիկ զարմացան և ասում էին. « Սա ինչպիսի՞ մեկն է, որ քամիները և ծովն էլ հնազանդվում են սրան»»։ ՄԱՏԹԵՈՍ 8.23-27

Սուրբ Հոգով մկրտվելու շնորհիվ բոլորիս համար հասանելի է մեռելներին հարություն տվող, կենսատու զորությունը։ Անզոր եկեղեցին խայտառակություն է։ Սուրբ Հոգին մշտապես գործում է, երբ դուք գործում եք Աստծո համար։ Եթե դուք չեք գործում Աստծո համար, ձեզ պետք չէ զորություն, և այն չի տրվի ձեզ։ Բայց երբ մկրտվում եք Հոգով, դուք անհաղթահարելի կարողություն եք ստանում։ ՊՈՂՈՍՆ ԱՂՈԹՈՒՄ Է ԵՓԵՍԱՑԻՆԵՐԻ ՀԱՄԱՐ (1.18-20), որ «... ձեր սրտերի աչքերը լուսավորվելով՝ գիտենաք... Նրա զորության գերազանց մեծությունը ՄԵԶԱՆՈՒՄ, որ հավատացինք, Իր կարող զորության հաջողության պես, որ Քրիստոսում գործադրեց՝ Նրան մեռելներից հարություն տալով»։ Այս հատվածում Պողոսն օգտագործում է «մեգեթոս» բառը՝ նկարագրելու համար մեզ հասանելի միջոցների մեծությունը։ Միջուկային ռումբի պայթուցիչ ուժը չափվում է մեգատոննաներով։ Բայց Պողոսն է՛լ ավելի է առաջ գնում՝ խոսելով «հիպերմեգեթոսի» կամ գերազանց մեծության մասին։ Ահա թե ինչպես պետք է չափենք մեր արդյունավետությունը քրիստոնեական ծառայության մեջ, և ահա թե ինչ է հասանելի Աստծո ծառաներից յուրաքանչյուրին։ ԱՆՀՆԱՐԻՆԸ ԱՆՀՆԱՐԻՆԸ ՏԵՂԻ Է ՈՒՆԵՆՈՒՄ ՈՒՆԵՆՈՒՄ Աստվածային բնությունը ոչ միայն գերբնական է, այլև՝ հրաշագործ։ Աստծո զորությունը, սերը և բարությունը գերազանցում են ամեն ինչ։ Այնտեղ, որտեղ Աստծո ներկայությունն է, կարելի է ակնկալել լույս, կյանք և գերազանցություն. սարերը կցածրանան, ձորերը կբարձրանան, և այն, ինչ ծուռ է, ուղիղ կդառնա (տե՛ս Եսայի 40.4)։ Աստծո բառարանում չկա «անհնարին» բառը։ ԱՆՀՆԱՐԻՆԸ ՏԵՂԻ Է ՈՒՆԵՆՈՒՄ, ԵՐԲ ԱՍՏՎԱԾ ՆԵՐԿԱ Է։ ԱՅՆ ՆՐԱ հատկանիշն է։ Արարչագործությունը սկիզբ առավ, երբ Նա անցավ դրա կողքով։ Հոբը խոսում է տիեզերքի մասին՝ անվանելով այն «Նրա ճանապարհների ծայրերը» ( Հոբ 26.14)՝ նման հետքերի, որոնք մնում են թաց խոտի վրա քայլելուց հետո։ Նույնը վերաբերում էր Հիսուսին։ Երբ Նա անցնում էր ինչ-որ հրեական գյուղով, դա ակնհայտորեն երևում էր. այդ գյուղում չէր մնում ոչ մի հիվանդ։ Այնտեղ, որտեղ Նա է, առանց որևէ խնդրի կարելի է քայլել ալիքների վրայով, բժշկել հիվանդներին կամ կերակրել 5.000 մարդու՝ մի տղայի նախաճաշով։ Այդ ամենը պարզապես տեղի է ունենում. նյութական աշխարհը ենթարկվում է Նրա կամքին։ «Աստված դրդում է, որ ԱՄԵՆ ԻՆՉ միասնաբար գործի դեպի բարին՝ Աստծուն սիրողների համար» (Հռոմեացիների 8.28, NLT)։ ՀՐԱՇԱԳՈՐԾ ՀՐԱՇԱԳՈՐԾ ՍՈՒՐԲ ՀՈԳԻՆ Աստված պարզապես գերբնական չէ։ Նա հրաշագործ է՝ Իր բնությամբ, և Նրա Հոգին՝ նույնպես։ Նրա էությունը հրաշալի է, և Նրա գործերը լի են հրաշքներով։ Հոգուն ունենալը նշանակում է սպասել հրաշքների, Հոգուն հավատալը նշանակում է հավատալ հրաշքների, և Հոգով վարվելը նշանակում է հրաշքներ գործել։ Դուք ստեղծված եք հրաշքների և նշանների համար։ ՄԻԱԿ ՀՈԳԻՆ, ՈՐԸ ՀԻՍՈՒՍԸ ԽՈՍՏԱՑԱՎ ՄԵԶ, ՀՐԱՇԱԳՈՐԾ Հոգին է՝ Սուրբ Հոգին։ Գոյություն չունի հրաշքներ չգործող Սուրբ Հոգի։ Այն, որ մարդը պնդում է, որ Սուրբ Հոգին իր մեջ է, սակայն մերժում է այն գործը, որով Նա մշտապես առանձնացել է, միայն կարող է տրտմեցնել Նրան։ Նա սկսեց Իր գործունեությունը մեծագույն նյութական հրաշալիքներով՝ ստեղծելով այս աշխարհը։ Նա չի փոխել Իր բնությունը։ Նա եղել է, կա և մշտապես կլինի Աստված, Ով գործում է այս աշխարհում։ «Ես Եմ Որ Եմ» (Ելից 3.14)։ Սուրբ Հոգին, Ով գերբնականորեն ստեղծեց այս աշխարհը, առանց որևէ դժվարության շարունակում է վարվել գերբնական ձևով։ ՁԵՐ ՍՊԱՍՈՒՄՆԵՐԻՑ ՍՊԱՍՈՒՄՆԵՐԻՑ ԱՎԵԼԻՆ Մենք՝ անկում ապրած և տկար մարդիկս, բնականորեն հակված ենք կասկածելու Հոգու իրողություններին և տրամաբանելու դրանք, բայց Քրիստոս Հիսուսում մեր հոգիները վերածնված են։ Այժմ մենք հավատք ունենք, որպեսզի ապրենք գերբնական կյանքով և հավատանք գերբնականին։ Թույլ մի՛ տվեք, որ ձեր բնական վիճակը և հանգամանքները համոզեն ձեզ, որ դուք չեք ստանա ձեր հրաշքը։ ԱՍՏՎԱԾ ՍՏԵՂԾԵԼ Է ԲՆԱԿԱՆ ԿԱՐԳԸ, ԵՎ ՆԱ ԳՈՐԾՈՒՄ Է բնական օրենքների միջոցով։ Սակայն Նա սահմանափակված չէ ո՛չ այդ օրենքներով, ո՛չ էլ մեր տկարությամբ։ Նա կարող է գերազանցել մեր սպասումները և նույնիսկ՝ մեր ամենահամարձակ երազանքները (տե՛ս Եփես. 3.20)։ Եվ մենք կարող ենք հավատալ այս ճշմարտությանը։ Չէ՞ որ գրված է. «Աստված մարդ չէ, որ սուտ խոսի, ո՛չ էլ մարդու որդի, որ զղջա։ Մի՞թե կասի և չի անի, կամ՝ կխոսի և չի կանգնեցնի (կամ՝ կատարի)» (Թվոց 23.19)։